بهمنظور بررسی اثر پلیآمینها بر رشد و کیفیت میوه زیتون، آزمایشی در سالهای 1393 و 1394 روی رقمدزفول موجود در باغ بش وابسته به بنیاد مستضعفان در شیراز که در سال پرمحصول قرار داشت، اجرا شد. پلیآمینهای پوترسین (0، 5/2 و 5 میلی مولار در لیتر) و اسپرمیدین (0، 25/1 و 5/2 میلی مولار در لیتر) در زمان تمامگل و دو هفته بعد از آن روی شاخهها محلولپاشی شدند. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تشکیل میوه، ریزش میوه، ویژگیهای فیزیکی میوه (وزن، طول، قطر میوه و هسته و رنگ میوه) و ویژگیهای شیمیایی میوه (فنول کل، کربوهیدرات کل، کلروفیل a، b و کلروفیل کل) بررسی شد. نتیجهها نشان داد که پلیآمینها بهطور معنیداری وزن، طول، قطر میوه و نسبت گوشت به هسته را افزایش ولی وزن، طول و قطر هسته را کاهش دادند و همچنین رنگ پوست میوه زیر اثر نوع پلیآمین قرار گرفت. ترکیبهای پلیآمینها بهطور معنیداری باعث کاهش میزان فنول و افزایش میزان کربوهیدرات، میزان نیتروژن، میزان کلروفیل a،b و میزان کلروفیل کل میوههای تیمار شده نسبت به شاهد شد، بهطوری که پوترسین با غلظت 5 میلی مولار روی ویژگیهای مورد اندازهگیری، بیشترین اثر را داشت. همچنین نتیجهها نشان داد که محلولپاشی در مرحله تمام گل بهطور معنیداری بهتر از محلول پاشی در مرحله دو هفته بعد از تمامگل بود.
باقری سکینه، راحمی مجید، عابدی بهرام، نعمتی سید حسین. اثر پلیآمینها بر تشکیل و کیفیت میوه زیتون. مجله علوم و فنون باغبانی ایران. 1395; 17 (4) :415-422