شوری پس از خشکی از مهم­ترین و متداول‌ترین تنش‌های محیطی در جهان و ایران است. سالیسیلیک اسید به عنوان یک ترکیب مفید نقش مهمی در مقاومت گیاهان به تنش‌های محیطی دارد. رنگدانه‌های فتوسنتزی مسئول جذب انرژی تابشی و تبدیل آن به شکل‌های انرژی احیا کننده و سایر فرایندهای متابولیکی گیاه هستند. به منظور بررسی تأثیر سالیسیلیک اسید در کاهش اثر زیان‌بار شوری بر رنگدانه‌های فتوسنتزی و فلورسانس کلروفیلی گیاه همیشه بهار، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کامل تصادفی با پنج سطح شوری (1، 3، 5، 7 و 9 دسی زیمنس بر متر) و سه سطح سالیسیلیک اسید (0، 100 و 200 میلی‌گرم بر لیتر) با پنج تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه باهنر کرمان در سال 91 انجام شد. نتیجه­ها نشان داد که تنش شوری سبب کاهش ویژگی­هایی همچون وزن خشک گل، کلروفیل  b, aو کل، فلورسانس بیشینه، عملکرد کوانتومی، ارتفاع شاخساره و طول ریشه به ترتیب حدود 22، 7، 91، 35، 30،31،40 و 25% نسبت به شاهد شد. تنش شوری فلورسانس کمینه را به مقدار 46% نسبت به شاهد افزایش داد. کاربرد سالیسیلیک اسید سبب بهبود نسبی اثر نامطلوب شوری شد.