هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی پتانسیل کودهای زیستی و زغال زیستی (بیوچار) بر گلدهی و ویژگیهای مورفوفیزیولوژیک گل نرگس بود. آزمایش به‌‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 12 تیمار و سه تکرار انجام شد. بیوچار در سه سطح (صفر، 2 و 4 درصد وزنی) با خاک مخلوط شد و چهار سطح کود زیستی (صفر، 20 و 40 گرم قارچ مایکوریزا در کیلوگرم خاک و کاربرد محلول 5 درهزار کودزیستی نیتروزیست) به‌‌صورت تماسمستقیمقارچمایکوریزا باسطح زیرین سوخ‌‌ها و غوطه‌‌وری سوخ‌‌ها در محلول کودزیستی نیتروزیست، به‌‌مدت 5 دقیقه استفاده شد. نتیجه‌ها نشان داد که بیشترین وزن تر گل، تعداد گل، قطر گل، قطر ساقه گلدهنده، ارتفاع، وزنتر برگ، کلروفیل a،bو کل برگ و جذب پتاسیم در تیمار ترکیبی 2 درصد بیوچار همراه با 40 گرم در کیلوگرم قارچ مایکوریزا حاصل شد. به‌‌طور کلی، در بیشتر ویژگیهای مورد مطالعه، استفاده از کودزیستی و بیوچار به‌‌تنهایی منجر به بهبود ویژگیهای رشد و گلدهی گیاه نسبت به شاهد شد، اما بهترین نتیجه‌ها در تیمار ترکیبی 2 درصد بیوچار و 40 گرم در کیلوگرم قارچ مایکوریزا به‌‌دست آمد، در حالی‌‌که با افزایش سطوح بیوچار و کودزیستی در تیمارهای ترکیبی 4 درصد بیوچار و همه سطوح کودهای زیستی نتیجه‌های مطلوبی به‌‌دست نیامد.
Khosravi N, Dehestani Ardakani M, Shirmardi M, Gholamnezhad J, Naserinasab F. Effect of Biochar and Some Biologic Fertilizers on Flowering and Morphophysiological Charachteristics of Narcissus tazetta L. var. Shahla. IJHST 2021; 22 (2) :199-202 URL: http://journal-irshs.ir/article-1-508-fa.html
خسروی نرگس، دهستانی اردکانی مریم، شیرمردی مصطفی، غلام نژاد جلال، ناصری نسب فاطمه. کاربرد زغال زیستی و برخی کودهای زیستی بر گلدهی و ویژگیهای مورفوفیزیولوژیک گل نرگس شهلا. مجله علوم و فنون باغبانی ایران. 1400; 22 (2) :199-202
