|
تاثیر فسفیت پتاسیم بر ویژگی‌‌های رشدی و فعالیت آنتی‌‌اکسیدانی گیاه لیموترش
(Citrus aurantifolia (Christm.) Swingle) در شرایط شوری
|
سارا اترش   ، منصوره شمیلی ، عبدالمجید میرزاعلیان دستجردی ، آزاده گودرزی ، عبدالنبی باقری |
| دانشگاه هرمزگان |
|
|
چکیده: (18 مشاهده) |
شوری از جمله تنش‌های غیر‌‌زیستی محدود‌‌کننده رشد مرکبات است. در این راستا انتخاب روش مناسب به‌‌منظور بهبود صفات رشدی و واکنش آنتی‌‌اکسیدانی تحت شرایط تنش شوری می‌تواند مفید باشد. پژوهش حاضر به‌‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار به صورت گلدانی در سال 1401 در گلخانه دانشگاه هرمزگان انجام شد. گیاهان مورد استفاده، دانهال‌‌های شش ماهه (ارتفاع حدود 60 سانتی‌‌متر) لیموترش سالم و عاری از بیماری بودند. تیمارهای آزمایشی شامل شوری (5/1، 3، 5/4 و 6 دسیزیمنس بر متر) و فسفیت پتاسیم (صفر، 5/1 و 3 گرم در لیتر) بود. نتایج نشان داد که سطح 6 دسیزیمنس بر متر نمک منجر به کاهش تعداد برگ، طول ساقه و حجم ریشه (به‌‌ترتیب 27/25، 8/13 و 8/47 درصد) و افزایش نشت یونی و مالون‌دی‌آلدئید (به‌‌ترتیب 47/50 و 5/34 درصد) شد. کاربرد فسفیت پتاسیم (5/1 گرم در لیتر) باعث افزایش تعداد برگ، طول ساقه، حجم ریشه و طول ریشه (به‌‌ترتیب 87/33، 38/32، 5/15 و 05/11 درصد) شد. علاوه براین تیمار با فسفیت پتاسیم سبب افزایش محتوای پروتئین و فعالیت کاتالاز، سوپراکسید دیسموتاز، فنیل آلانین آمونیالیاز، گایاکول‌پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز (به‌‌ترتیب 9/36، 97/95، 1/69، 20/30، 7/65 و 5/78 درصد) و کاهش نشت یونی و مالون‌دی‌آلدئید (به‌‌ترتیب 7/75 و 6/40 درصد) شد. بر اساس نتایج می‌‌توان انتظار داشت که فسفیت پتاسیم (5/1 گرم در لیتر) با تحریک سیستم آنتی‌‌اکسیدانی و خنثی‌‌سازی رادیکال‌‌های آزاد اکسیژن، باعث بهبود خصوصیات رشدی و تعدیل اثرات مضر تنش شوری در پایه لیموترش می‌‌شود. |
|
| واژه‌های کلیدی: آنزیم آنتی‌‌اکسیدان، طول ساقه، فنول، کلرید سدیم، نشت یونی |
|
|
متن کامل [PDF 664 kb]
(25 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تنش های محیطی
دریافت: 1402/6/4 | پذیرش: 1402/6/13 | انتشار: 1402/12/26
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
