پژوهش حاضر به منظور بررسی تحمل به خشکی شش رقم انگور ایرانی در گلدان و با استفاده از آزمایش فاکتوریل با دو فاکتور رقم (رطبی، رشه، چفته، بیدانه سفید، خلیلی و لعل) و تیمار‌‌های رطوبتی (40% و 80% آب در دسترس خاک) بر پایه طرح به‌طورکامل تصادفی در شرایط گلخانه‌‌ای انجام شد. زیر تنش خشکی، کمترین انباشت کربوهیدرات‌‌های محلول و پرولین (به ترتیب 36/50 و 25/4 میلی‌‌گرم در گرم وزن تازه برگ) و بالاترین شاخص حساسیت به تنش (میانگین 47/2) و کاهش رشد در رقم بیدانه سفید دیده شد. رقم چفته افزون بر رشد مطلوب در شرایط رطوبت بهینه به‌‌طور نسبی دارای شاخص حساسیت به تنش کمی بوده (میانگین 60/0) و متحمل‌‌ترین رقم به تنش خشکی بود. رقم خلیلی دارای بیشترین وزن و حجم ریشه در شرایط بهینه بود. این رقم اگرچه پس از بیدانه سفید دارای بالاترین شاخص حساسیت به تنش از نظر وزن خشک ریشه (24/1) و حجم ریشه (35/1) بود، اما در شرایط تنش نیز دارای وزن، حجم و تعداد ریشه مناسبی بود. رقم‌‌های رطبی و لعل دارای رشد به نسبت کمی در شرایط رطوبت بهینه بودند، اما در شرایط تنش نیز کاهش رشد چندانی پیدا نکردند. نتیجه‌های پژوهش حاضر نشان داد که برای معرفی گیاهان متحمل به خشکی افزون بر میزان رشد گیاهان در شرایط تنش باید شاخص حساسیت به تنش آن‌‌ها نیز مد نظر قرار گیرد.
Bahrami S, Ershadi A. Evaluation of Changes in Growth and Some Biochemical and Physiological Traits of Six Iranian Grape Cultivars under Drought Stress. IJHST 2021; 22 (4) :507-518 URL: http://journal-irshs.ir/article-1-537-fa.html
بهرامی سمیه، ارشادی احمد. بررسی تغییرهای رشد و برخی ویژگی‌‌های زیست‌شیمیایی و فیزیولوژیک شش رقم انگور ایرانی زیر تنش خشکی. مجله علوم و فنون باغبانی ایران. 1400; 22 (4) :507-518
