پسته بادامی ریز زرند بهدلیل حساسیت کم به بیماری گموز، تحمل شوری و سازگاری با پیوندک رقمهای تجاری بهعنوان پایه در باغهای پسته ایران استفاده میشود. در این پژوهش اثر محیط کشت (MS و DKW)، نوع و غلظت تنظیمکنندههای رشد گیاهی بر ریزافزایی این پایه بررسی شد. بیشترین رشد ریزنمونهها در محیط کشت نیمغلظتDKW بهدست آمد. افزودن ترکیبهای آنتیاکسیدان و زغال فعال تاثیر معنیداری بر مقدار استقرار جوانهها نداشت. بیشترین شمار نوساقه (5 تا 6 عدد در هر ریزنمونه) در محیطکشت DKW حاوی 1 میلیگرمدر لیتر بنزیلآدنین (BA) یا حاوی 2 میلیگرم در لیتر بنزیلآدنین و نیم میلیگرم در لیتر جیبرلیکاسید (GA) و همچنین در محیط کشت نیمغلظت DKW حاوی نیم میلیگرم در لیتر بنزیلآدنین یا 1 تا 2 میلیگرم در لیتر بنزیلآدنین و نیم میلیگرم در لیتر جیبرلیکاسید بهدست آمد. رشد طولی نوساقهها در محیط کشت MS بیشتر بود (84/3 تا 5 سانتیمتر).در مرحله ریشهزایی، محیط کشت نیمغلظت MS حاوی 2 میلیگرم در لیتر ایندول-3-بوتیریکاسید (IBA) و 05/0 میلیگرم در لیتر نفتالن استیکاسید (NAA) با بیشترین طول ریشه (48/4 سانتیمتر)، شمار ریشه در هر ریزنمونه (5/4) و بالاترین مقدار ریشهزایی (36/86 درصد) پس از 4 هفته از زمان کشت، بهترین تیمار بود.
Bahramnezhad Z, Mohammadi Mirik A, Dashti H, Karimi H R, Tajabadipur A. Optimizing in vitro Culture of Pistacia vera ‘Badami-Riz-Zarand’ Using Axillary Buds. IJHST 2019; 20 (4) :369-376 URL: http://journal-irshs.ir/article-1-30-fa.html
بهرام نژاد زهرا، محمدی میریک علی اکبر، دشتی حسین، کریمی حمیدرضا، تاج آبادی پور علی. بهینهسازی کشت درونشیشهای پسته بادامی ریز زرند با استفاده از جوانههای جانبی. مجله علوم و فنون باغبانی ایران. 1398; 20 (4) :369-376