به‌منظور بررسی برهمکنش متیل جاسمونات و سیلیس بر عملکرد و اجزای آن در گیاه و میوه گوجه‌فرنگی رقم دافنیس تحت تنش شوری، آزمایشی به‌صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با ۳ تکرارو هر تکرار شامل 4 مشاهده انجام شد . آزمایش در گلدان‌های حاوی ۸ کیلوگرم خاک ماسه‌ای در یک گلخانه تجاری و به‌‌مدت ۱۱ ماه اجرا شد. عامل اصلی، شوری آب آبیاری در ۳ سطح با قابلیت هدایت الکتریکی (صفر، ۴ و ۶ دسی‌زیمنس بر متر)، متیل جاسمونات بهعنوانعامل فرعی، در ۳ سطح (صفر، ۵ و ۵/۷ میکرومولار) و سیلیس به‌صورت سیلیکات سدیم در ۳ سطح (صفر، ۴ و ۸ میلی‌مولار) مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتیجه‌ها نشان داد که با افزایش غلظت شوری آب آبیاری از صفر به ۶ دسی‌زیمنس بر متر، و با افزایش سطح متیل جاسمونات از صفر به ۵/۷ میکرومولار، و با افزایش سیلیکات سدیم از صفر به ۸ میلی‌مولار، عملکرد کل به ترتیب از 1/145به 5/133،2/144 به 2/136 و3/141 به 0/136 تن در هکتار کاهش یافت. بیشترین عملکرد میوه، 7/147 تن در هکتار بود که با استفاده از ۴ میلی‌مولار سیلیکات سدیم و ۵/۷ میکرومولار متیل جاسمونات در شرایط غیرشور حاصل شد.
Zamani H, Arvin M J, Abutalebi Jahromi A H, Abdoosi V, Mohamadi Torkashvand A. Effect of Methyl Jasmonate and Silicon on Yield of Tomato (Solanum lycopersicum L.) cv. ‘Dafnis’ under Salinity Stress in Greenhouse Conditions. IJHST 2018; 19 (3) :315-324 URL: http://journal-irshs.ir/article-1-264-fa.html
زمانی حسن، آروین محمد جواد، ابوطالبی جهرمی عبدالحسین، عبدوسی وحید، محمدی ترکاشوند علی. اثر متیل جاسمونات و سیلیس بر عملکرد گوجه‌فرنگی رقم دافنیس زیر تنش شوری در شرایط گلخانه. مجله علوم و فنون باغبانی ایران. 1397; 19 (3) :315-324
