خوابانیدن و استفاده از قلمه ریشهدار شده یکی از روشهای مهم در افزایش پایههای سیب هستند. در این پژوهش قدرت ریشهزایی تعداد 1489 نژادگان پایه به عنوان بخشی از جمعیت حاصل از برنامه بهنژادی پایههای رویشی سیب بررسی شد. مادههای گیاهی شامل 10 ترکیب تلاقی و گردهافشانی آزاد در دو آزمایش جداگانه شامل قدرت ریشهزایی به روش خوابانیدن کپهای و قلمه خشبی مقایسه شدند. نتیجههای اولیه نشان داد که تعداد 49 نژادگان یعنی 2/3% از کل جمعیت قدرت ریشهزایی مطلوب و مقاومت ظاهری نسبت به شته مومی در شرایط مزرعه داشتند. در غربال دومین از بین 49 نژادگان انتخابی، تعداد 17 نژادگان کامل آسان ریشهزا (ریشهزایی بیشتر از 40% قلمه خشبی) انتخاب شد. در بین نتیجههای انتخابی، نتیجههای حاصل از ترکیب آزایش با پایههای خارجی و گردهافشانی آزاد آزایش، با بیشترین تعداد نتیجههای انتخابی در بین ترکیبهای تلاقی (11 نژادگان آسان ریشهزا)، بالاترین درصد ریشهزایی (بین 40 تا 100%)، بیشترین تعداد ریشه (3/12 عدد)، بلندترین ریشهها (25/4 سانتیمتر)، بهترین نتیجه را در بین ترکیب تلاقیها به خود اختصاص داد که نسبت به پایه رویشی شاهد MM111 (با 50% پینهزایی) قدرت ریشهزایی بهتر و بیشتری داشتند.