در سیستم تربیت خزنده انگور، زمان قطع آخرین مرحله آبیاری تاکستان و بهدنبال آن زمان شروع برداشت محصول تابع روش مصرف محصول، قیمت خرید آن و شرایط اقلیمی و مواجه نشدن مراحل تولید محصول کشمش در فضاهای باز با بارندگیهای اوایل پاییز میباشد. این پژوهش در سالهای 1394 تا 1396 با هدف بررسی اثر تغییر زمان قطع آخرینمرحله آبیاری و برداشت محصول 10 روز بعد از آن بر میزان تحمل جوانههای انگور رقم بیدانه سفید نسبت به سرما و کیفیت میوه انجام شد. آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تیمار و 6 تکرار اجرا گردید. تیمارها شامل تیمار اول: قطع آبیاری در 5 شهریور و برداشت محصول 15 شهریور، تیمار دوم: قطع آبیاری در 15 شهریور و برداشت محصول در 25 شهریور (شاهد) و تیمار سوم: قطع آبیاری در 25 شهریور و برداشت محصول در 4 مهر بود. بعد از رخ دادن سرمای زودرس پاییزه سال 1395 و ارزیابی درصد جوانههای سبز شده در بهار سال بعد، مقدار آن در تیمارهای دوم و سوم بهترتیب برابر 46/19 و 31/19% بود و با اختلاف معنیدار نسبت به تیمار اول (با مقدار 8/%15) بیشتر بود ولی بین تیمار دوم و سوم اختلاف معنیدار مشاهده نشد. بعد از اعمال سرمادهی مصنوعی که طی دو نوبت و در پانزدهم و بیستم اسفند 1394 انجام شد، تیمار سوم با اختلاف معنیدار کمترین LT50را بر اساس نشت یونی با دمای 86/7- درجه سلسیوسداشت و متحملترین تیمار نسبت به سرمادهی مصنوعی بود. با اندازهگیری کیفیت میوه طی سالهای آزمایش، درصد مادههای جامد محلول و pH میوههای حاصل از تیمار سوم بهترتیب برابر 57/27 و 25/3 بود که نسبت به تیمارهای اول و دوم با اختلاف معنیداری بیشتر بود. یافتههای این پژوهش مشخص نمود که بر خلاف تصور رایج، قطع آبیاری و برداشت با تاخیر نسبت به شاهد تفاوتی در تحمل به سرمای مصنوعی و سرمازدگی طبیعی تاکها نداشت.