|
اثر کاربرد پس از برداشت پلیآمینها بر ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی، ترکیبهای زیست‌فعال و فعالیت پاداکسنده میوه لیموشیرین
|
لیلا تقی پور   ، پدرام عصار |
| دانشگاه جهرم |
|
|
چکیده: (827 مشاهده) |
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر کاربرد پس از برداشت پلیآمینها بر ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی، ترکیبهای زیست‌فعال و فعالیت پاداکسنده میوه لیموشیرین بود. میوه‌‌ها در محلول پوترسین (2 و 4 میلیمولار)، اسپرمیدین (1 و 2 میلیمولار)، اسپرمین (1 و 2 میلیمولار)، یا آب مقطر (شاهد) به‌‌مدت 10 دقیقه غوطه‌ور شدند. پس از دو و چهار ماه انبارمانی (دمای 10 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 85 درصد) ارزیابی‌‌ها انجام شد. به‌‌طورکلی، تیمارها تاثیری بر میزان اسید کل و پی‌‌اچ آب میوه نداشتند. با کاربرد پلیآمینها از میزان اتلاف وزن یا کاهش میزان ماده‌‌های جامد محلول کل عصاره کاسته شد و شاخص طعم میوههای تیمارشده نسبت به شاهد بهتر بود. با گذشت زمان انبارمانی، محتوای اسید آسکوربیک آب میوه‌‌ها افزایش یافت، اما میزان فنول کل و فعالیت پاداکسنده کاهش یافت. میوههای تیمارشده با پلیآمینها محتوای اسید آسکوربیک، فنول کل و فعالیت پاداکسنده عصاره بیش‌‌تری نسبت به شاهد داشتند. تیمار با هر دو غلظت اسپرمین نسبت به تیمارهای دیگر بیش‌‌ترین کارایی را در حفظ شاخص طعم و محتوای اسید آسکوربیک عصاره داشت. شاخص طعم میوههای تیمارشده با اسپرمین و اسپرمیدین مشابه بود. افزون بر آن، محتوای اسید آسکوربیک میوههای تیمارشده با اسپرمین مشابه با میوههای تیمارشده با 2 میلیمولار اسپرمیدین و پوترسین بود. در نهایت، غوطه‌‌وری در اسپرمین 1 میلیمولار موثرترین تیمار کاهنده اتلاف وزن و نگهدارنده محتوای فنول کل و فعالیت پاداکسنده عصاره بود و به‌‌عنوان تیمار برتر جهت حفظ کیفیت میوه لیموشیرین پیشنهاد می‌گردد.
|
|
| واژه‌های کلیدی: اسید آسکوربیک، پوسیدگی، فنول کل، کاهش وزن، لیموشیرین، ماده‌‌های جامد محلول کل |
|
|
متن کامل [PDF 832 kb]
(266 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی پس از برداشت
دریافت: 1400/9/8 | پذیرش: 1400/11/21 | انتشار: 1401/4/29
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
