این پژوهش به ‌منظور بررسی اثر کم­آبیاری بر ویژگی‌های فیزیولوژیکی و زیست­شیمیایی شش رقم تجاری زیتون شامل ’میشن‘، ’کنسروالیا‘، ’آمفی سیس‘، ’زرد‘، ’روغنی‘و ’شنگه‘ در شرایط مزرعه در سال زراعی 1393‌ اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار و دو فاکتور رقم­های زیتون و نوع­های آبیاری بود. تیمارهای آبیاری شامل آبیاری به مقدار 100% نیاز آبی درخت­های زیتون (شاهد)، تیمار آبیاری به مقدار 60% نیاز آبی درخت­های زیتون در طول فصل (کم­آبیاری مداوم)، تیمار کم­آبیاری تنظیم شده (آبیاری 60% در طول فصل رشد به همراه آبیاری نکردن در طول مدت سخت شدن هسته و تغییر رنگ میوه)، با سیستم آبیاری قطره‌ای اعمال و برخی ویژگی­های فیزیولوژیکی و زیست­شیمیایی از جمله محتوای نسبی آب برگ، نشت یونی، عنصرهای کلسیم، سدیم و پتاسیم، مقدار کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل، پرولین آزاد برگ، قندهای محلول، مقدار فنل و مالون دی آلدهید رقم­های زیتون در نوع‌های مختلف آبیاری اندازه­گیری شد. نتیجه­ها نشان داد که تیمار آبیاری100% باعث افزایش درصد محتوای نسبی آب برگ، درصد عنصرهای کلسیم و پتاسیم، کلروفیل a و کل در رقم­های مختلف زیتون مورد آزمایش شد. اثر برنامه­های آبیاری روی مقدار کلروفیل b معنی‌دار نشد. از نظر درصد محتوای نسبی آب برگ، درصد کلسیم و پتاسیم، کلروفیل  aو کل، مقدار پرولین، قندهای محلول برگ، فنل و مالون دی آلدهید، تیمار کم­آبیاری تنظیم شده و 60% در یک سطح قرار گرفتند. به‌ طورکلی با توجه به اینکه مقدار مالون دی آلدهید در رقم­های کنسروالیا و ’شنگه‘پایین‌تر از بقیه رقم­ها بود و از طرفی محتوای نسبی آب برگ و همچنین مقدار کلروفیل و پتاسیم بالاتری در مقایسه با دیگر رقم­ها داشتند بنابراین به عنوان رقم­های متحمل‌تر به تنش کم آبی معرفی می­شوند.