:: جلد 23، شماره 2 - ( تابستان 1401 ) ::
جلد 23 شماره 2 صفحات 224-205 برگشت به فهرست نسخه ها
گوناگونی ریختی و بیوشیمیایی جمعیت‎های Papaver pseudo-orientale Medw. در شمال غرب ایران
عبدالرضا نعمت الهی ، فاطمه رؤف فرد ، محمد جمال سحرخیز ، احمدرضا خسروی ، غلامرضا کاووسی ، اکبر کرمی
دانشگاه شیراز
چکیده:   (734 مشاهده)
گونهی خشخاش Papaver pseudo-orientale Medw. گیاهی شش‌گان، دارای 42 کروموزوم و از تیره خشخاش است که در شمالغربی ایران و بخش شرقی ترکیه یافت می‌شود. در پژوهش حاضر، سه جمعیت از این گونه  از سه رویشگاه (سولیک، گلشیخان و قطور) در استان آذربایجان غربی جمعآوری شدند و ویژگیهای ریختی، محتوای اسیدهای آمینه، اسیدهای چرب و تبائین آن‌ها مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که در درون هر سه جمعیت، طول دمبرگ دارای بیشترین تنوع بود. همچنین، ویژگی‌های فاصله میان دو لوب برگ و طول دمبرگ دارای بیشترین ضریب گوناگونی میان جمعیتها بودند. در هر سه جمعیت کپسول در مقایسه با سایر اندامهای مورد مطالعه، بالاترین مقدار تبائین را به خود اختصاص داد و جمعیت گلشیخان بیشترین مقدار تبایین در کپسول را داشت. همچنین، جمعیت گلشیخان از لحاظ داشتن مقدار تبائین در ریشه خود نسبت به دو جمعیت دیگر برتری داشت. بیشترین مقدار کل اسید آمینههای اندازهگیری شده در ساقه و برگ به ترتیب در جمعیت گلشیخان و جمعیت سولیک مشاهده شد. نتایج این پژوهش میتواند برای برنامههای اصلاحی این گونه ارزشمند به کار برده شده و در راستای اهلی‌سازی این گیاه آلکالوئیددار مورد استفاده قرار گیرد.
واژه‌های کلیدی: Papver pseudo-orientale، مورفولوژی، تبائین، اسیدهای آمینه، تنوع
متن کامل [PDF 1474 kb]   (154 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: گیاهان دارویی
دریافت: 1400/5/29 | پذیرش: 1400/10/28 | انتشار: 1401/6/18


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
جلد 23، شماره 2 - ( تابستان 1401 ) برگشت به فهرست نسخه ها