:: جلد 19، شماره 4 - ( زمستان 1397 ) ::
جلد 19 شماره 4 صفحات 418-403 برگشت به فهرست نسخه ها
پهنه‌‌بندی مناطق مستعد کشت گردو در ایران با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS)
کورش وحدتی ، علیرضا مساح بوانی ، مرتضی خوشخوی ، پویا فکور ، سعادت ساریخانی خرمی
دانشگاه تهران
چکیده:   (3553 مشاهده)
استفاده بهینه از منابع آب، خاک و هوا به‌‌عنوان یکی از ارکان اصلی تولید پایدار، مستلزم مکان‌‌یابی مناطق مستعد کشت در هر منطقه است. این پژوهش با هدف تعیین مناطق مستعد کشت گردو در ایران با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) انجام گرفت. بدین منظور، از داده‌‌های آماری 375 ایستگاه سینوپتیک برای عوامل اقلیمی، از داده‌‌های ماهواره آستر (Aster) با دقت مکانی 150 متر (معادل 5 ثانیه) برای عوامل زمین‌‌شناسی و از بانک اطلاعاتی تهیه شده از مدیریت منابع آب ایران برای عوامل ادافیکی استفاده شد. نقشه‌‌های اولیه براساس هر یک از فراسنجه‌های مورد مطالعه مانند مختصات جغرافیایی، دما، نیاز سرمایی، هدایت الکتریکی خاک و آب، رطوبت نسبی در فصل رشد و شیب زمین به‌‌دست آمد و در نهایت با تلفیق لایه‌‌های نام برده، نقشه نهایی مناطق مستعد کاشت گردو به‌صورت کلاس‌‌‌‌های قابلیت کشت در شبکه‌­هایی با مساحت 2/2 هکتار ارائه شد. با توجه به نقشه به‌‌دست آمده مشخص شد که بالغ بر 582844 کیلومترمربع (36/%35) از مساحت کشور جزء زمین‌های قابل کشت گردو می‌باشد که به‌ترتیب 13/9، 70/16 و 54/9% به کلاس مطلوب، مناسب و به‌نسبت مناسب اختصاص دارد. هم‌چنین 1065351 کیلومترمربع از مساحت کشور (64/%64) نیز جز مناطقی هستند که برای کشت گردو پیشنهاد نمی‌‌شوند. براساس نقشه به‌‌دست آمده مشخص شد که بهترین مکان‌‌ها برای کاشت درختان گردو، نوار شمالی و شمال غربی و غرب کشور می‌‌باشد. هم‌چنین بخش‌‌هایی از استان کرمان، فارس، اصفهان و یزد نیز از مناطق مستعد و مناسب برای کشت گردو به‌‌شمار می‌‌روند.
واژه‌های کلیدی: ایران، سامانه اطلاعات جغرافیایی، گردوی ایرانی، نیاز سرمایی، عوامل اقلیمی
متن کامل [PDF 782 kb]   (6393 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: میوه کاری(میوه های ریز، معندله و سردسیری، نیمه گرمسیری، میوه‌های خشک)
دریافت: 1397/6/27 | پذیرش: 1397/9/7 | انتشار: 1398/2/10


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
جلد 19، شماره 4 - ( زمستان 1397 ) برگشت به فهرست نسخه ها