دمای پایین فصل‌های سرد، هر چند سال یک بار به تاکستان‌های مناطق مختلف کشور خسارت‌های سنگینی وارد می‌نماید. مصرف کود پتاسیم برای مقاوم‌سازی بوته‌ها به سرمای زمستان بدون توجه به دیگر عنصرها نمی‌تواند تغذیه مناسب بوته‌های انگور را فراهم نماید. این پژوهش با هدف تغذیه متعادل و اثرهای آن بر تحمل بوته‌های انگور(رقم بیدانه سفید) تربیت یافته در سیستم خزنده نسبت به سرما و جلوگیری از خسارت یخبندان در یکی از تاکستان‌های شهرستان شازند از توابع استان مرکزی انجام شد. آزمایش در قالب طرح اسپلیت پلات بر مبنای بلوک کامل تصادفی با 12 تیمار در 5 تکرار، در سال‌های 1393 تا 1395 اجرا شد. مقدارهای مختلف کود سولفات پتاسیم در چهار سطح صفر، 75/0، 5/1 و 25/2 کیلوگرم به ازای هر تاک در کرت‌‌های اصلی در اردیبهشت ماه و قبل از آبیاری اول و محلولپاشیسولفات منیزیم در سه سطح صفر، 9 و 18 کیلوگرم در 1000 لیتر آب آبیاری (در 2 نوبت بعد از مرحله تمام گل به فاصله 10 روز) در کرت‌‌های فرعی مصرف شد. در سال دوم آزمایش (1394 تا 1395) سرمازدگی طبیعی در روز 15 اردیبهشت 1395 با دمای مطلق صفر درجه سلسیوس و سرعت باد 6 متر در ثانیه به وقوع پیوست. افزون بر وقوع سرمای طبیعی، دو مرحلهسرمای مصنوعی بر جوانه شاخه‌های یک‌ساله (در فصل خواب در سال‌های 1394 تا 1395) با دماهای 3-، 6-، 9- و 12- درجه سلسیوس اعمال شد. نتیجه‌ها نشان داد که تاک‌های تیمار شده با مصرف خاکی 5/1 کیلوگرم از سولفات پتاسیم به ازای هر تاک به همراه محلول‌پاشی 9 کیلوگرم سولفات منیزیم در 1000 لیترآب (غلظت 9 در هزار)، با کمترین نشت الکترولیت نسبت به دیگر تیمارها در مقابل سرمای مصنوعی و با 32% جوانه رشد کرده شده در رویارویی با سرمای طبیعی تحمل بیشتری داشتند و نسبت یون‌های پتاسیم به منیزیم در این تیمار برابر 5 بود که نشان از یک نسبت متعادل بین این دو عنصر است.
